Ćwiczenia z udziałem psów

Ćwiczenia z zastosowaniem psów można podzielić na trzy grupy:

1. Ćwiczenia przeznaczone do pogłębienia więzi psychicznej i rozwoju dzieci niepełnosprawnych, upośledzonych umysłowo lub mających inne zaburzenia psychiczne.

2. Ćwiczenia fizyczne z udziałem zwierząt— przeznaczone dla upośledzonych ruchowo.
PRZY WYŻEJ WYMIENIONYCH ĆWICZENIACH CZASEM TRUDNO ZANLEŚC GRANICE GDYŻ PRAWIE WSZYSTKIE ĆWICZENIA DZIAŁAJĄ ZARÓWNO NA PSYCHIKĘ JAK I NA ROZWÓJ FIZYCZNY DZIECKA.

3. Czynności, które mają na celu:

• Socjalizację i uwrażliwienie (młodzież trudna, dzieci agresywne, więźniowie, narkomani)
• Ułatwienie znoszenia samotności— pensjonariusze domów opieki społecznej, chorzy w szpitalach, hospicjach
• Czuwanie przy końcowych etapach życia— hospicja
• Naukę postępowania ze zwierzęciem— młodzież szkolna, przedszkola itp..
• Kontakt z dziećmi z domów dziecka
• Przynoszenia radości poprzez pokazywanie sztuczek, – wszystkie wyżej wymienione placówki
• … i każde inne mogące w jakikolwiek sposób przyczynić się do poprawy zdrowia chorego

Adnotacja 1 i 2

Wybór ćwiczeń jest tu praktycznie nieograniczony. Podam tu kilka najprostszych ale ich różnorodność zależy tylko od wyobraźni prowadzącego psa.

• pokazywanie części ciała psa i nazywanie ich
• Dotykanie wyznaczonych przez prowadzącego części ciała psa
• Głaskanie
• Przytulanie
• Rozmawianie z psem
• Czesanie psa
• Podawanie pokarmu z ręki
• Wołanie psa do siebie
• Prowadzenie psa na smyczy
• U dzieci nie potrafiących chodzić samodzielnie, próba chodzenia (podnoszenia się) z asekuracją psa
• Próba wydawania komend psu (dot. Psów bardzo posłusznych,  przewodnik musi być pewny, że pies wykona komendę wydaną przez dziecko)
• Próba przejścia pod psem ( pies nie może się poruszyć, w przeciwnym wypadku może spowodować to  zniechęcenie dziecka do ćwiczeń)

Adnotacja 3

Wszystkie wyżej wymienione ćwiczenia można stosować w zależności od wieku pacjenta. Założeniem programu dla dorosłych jest nauka  opieki i odpowiedzialności za zwierzę. Dlatego ważna jest rola przewodnika, który opowie jak dbać o psa (lub kota). Nauczy odpowiednich zachowań. Za zgodą placówki można podarować zwierzę do opieki przez pensjonariuszy i co jakiś czas sprawdzać jego stan zdrowia, kondycję. Nie należy zapominać o szczerym poinformowaniu o stanie zwierzaka i ewentualnej pomocy gdy objęci programem nie dają sobie rady z jego pielęgnacją