Jej pierwsza cieczka

Kiedy?
Pierwszej cieczki u nowofundlandki można spodziewać się między 9 a 12 miesiącem jej życia. Ale nie jest niczym niedobrym, gdy pojawi się ona już u 6 miesięcznej albo dopiero u 1,5 rocznej suczki. Często pierwsza cieczka trwa nieco krócej niż normalnie (poniżej 21 dni) i jest mniej obfita.

Symptomy zbliżającej się cieczki nie są oczywiste szczególnie dla mniej doświadczonych właścicieli niufki. Już na kilka dni przed pojawieniem się krwawego wycieku z pochwy suczka częściej się wylizuje, jest “smutniejsza”, może stracić apetyt, częściej oddaje mocz, lecz w mniejszych ilościach, jest zaniepokojona. Srom staje się większy, pulchniejszy.

Okres I
Początek – 1 dzień cieczki równoznaczny jest z pojawieniem się krwi. Plamki krwi widać na podłodze. Rozpoczyna się pierwszy okres cyklu płciowego – tzw. okres przedrujowy, przygotowujący macicę do przyjęcia zapłodnionych komórek jajowych. Trwa on przeciętnie 10 dni, czasem tydzień. W okresie tym suczka wykazuje typowe objawy zaniepokojenia, często nie chce jeść lub “grymasi”, odpędza psy.

Okres II
Gdy wypływ zmienia kolor z krwistego na jaśniejszy (słomkowo – różowawy), a suczka często popiskuje, jest podniecona, drapana po nasadzie ogona stoi nieruchomo i sztywno odginając ogon na bok – jest pewne, że weszła w drugi okres cyklu – ruję (właściwą cieczkę), której efektem jest uwolnienie dojrzałych gotowych do zapłodnienia komórek jajowych (“płodne dni”). Cykl ten trwa przeciętnie 4 dni, ale i 10 nie jest niczym zaskakującym, choć jajeczkowanie trwa tylko dobę – czyli występuje przeciętnie 8-11 dnia od rozpoczęcia 1 okresu tj. pojawienia się krwi. W tym okresie suka wydzielając ogromne ilości feromonów “przyciąga” psy, które za wszelką cenę próbują ja pokryć. Trzeba o tym pamiętać i dbać by nie pozostawała bez opieki w tym czasie, szczególnie że samce potrafią pokonać znaczne odległości i najdziwniejsze przeszkody (zamknięcie suki w kojcu bez dachu nie jest gwarantem, że psy się do niej nie dostaną). Zapach gotowej do zapłodnienia suki roznoszony jest w moczu, dlatego instynktownie oddaje go znacznie częściej niż zwykle, im bliżej domu tym więcej. W związku z tym “wyciąga” właścicieli częściej na dwór. Wcale nie musimy być ulegli i poddawać się jej urokowi.

Okres III
Po ok. 4 dniach wypływ z pochwy znowu przybiera zabarwienie ciemniejsze. Wydzielina jeszcze przez ok. 10 dni będzie się jeszcze wydostawała. Nasza sunia wchodzi w 3 okres cyklu – porujowy. Jej srom staje się mniej miękki i rozpulchniony. Przestaje dopuszczać do siebie psy, a nawet się im odgryza. Stopniowo nie przybiera też postawy “gotowej do krycia”- drapana po zadzie nie sztywnieje, choć jeszcze przez kilka dni może czasem odstawiać ogon. W kontaktach z psami nie trzeba obawiać się już niepożądanej ciąży. Po całkowitym zaniku wydzieliny z pochwy okres porujowy trwa jednak nadal, przechodząc dla nas niepostrzeżenie w czwarty cykl – spoczynku płciowego. Cieczkę mamy z głowy na następne 6-8 miesięcy.

Higiena
Chciałam omówić w paru słowach higienę suczki w cieczce. Krwista wydzielina z pochwy jest zwykle dość obfita i choć suka często się wylizuje jej resztki pozostają na portkach. Rozkładając się uwalniają nieprzyjemny zapach i są inkubatorem zarazków. Wskazane jest delikatne w ciągu doby obmywanie sromu i portek letnią bieżącą wodą bez szamponu (który podrażnia śluzówkę). W jego miejsce proponuje użycie “ludzkiego” płynu do higieny intymnej!

Kąpiel
Wiele osób zabrania suczce w okresie cieczki kąpieli w akwenach wodnych. Jest to o tyle wskazane o ile akweny te są zanieczyszczone. Skoro nie jesteśmy pewni czystości wody lepiej faktycznie, szczególnie w środkowej fazie cieczki, zaniechać spacerów nad wodę.

Ciąża urojona
Jeszcze jedna bardzo istotna sprawa – kwestia zapobiegania ciąży urojonej, która jest dość niebezpieczną i niestety coraz częściej występującą przypadłością nie tylko wśród nowofundlandek. Profilaktyka polega przede wszystkim na tym by ok. 1,5 miesiąca po skończeniu rui (nie cieczki) ograniczyć psicy o 1/3 jedzenie, odstawić pokarmy mleczne, zwiększyć o 1/3 porcję ruchu, zabrać miękkie i piszczące zabawki (zamienić je np. na kość z bawolej skóry). Gdy po 55 – 60 dniach od zakończenia cieczki sunia będzie zachowywała się normalnie można przywrócić jej zwykłą ilość jedzenia, ruchu i oddać zabawki. Jeśli jednak zaobserwujemy, że nasza sunia niechętnie opuszcza dom, znosi na posłanie różne przedmioty (najczęściej miękkie, swoje ukochane zabawki) układając się obok nich, popiskuje musimy natychmiast zareagować, bo są to typowe objawy ciąży urojonej. “Psychika” mówi jej, że minęło 62 dni (tyle trwa przeciętnie ciąża) od rui i choć nie została pokryta jej organizm (hormony) zachowuje się tak jakby urodziła szczenięta (zabawki, nasze rzeczy). Bezwzględnie i natychmiast trzeba przede wszystkim zabrać jej “substytuty” szczeniąt, nawet jeśli będzie “rozpaczała”. Rozpacz zwykle trwa bardzo krótko i wystarcza zamiana zabawek na kość, dłuższy spacer (zmęczenie). Sprawdzić trzeba czy nie ma obrzmiałych sutków. Jeśli tak, wystarcza okład z lodu, altacetu lub innego środka ściągającego. Niestety skłonności do ciąż urojonych są osobnicze i powtarzają się, (choć nie zawsze po każdej cieczce). Niekoniecznie mijają, gdy suka zostanie matką.

Małgorzata Nowak

Jeśli macie pytania to piszcie 
e-mail: avalonki@wp.pl