Jego serce w Twoich rękach czyli o chorobach serca

wpis w: Zdrowie | 0

Szacuje się, że wiele psów cierpi na choroby serca, choć niektóre rasy narażone są na nie bardziej niż inne. Wiele z tych chorób ma podłoże genetyczne – a biorąc pod uwagę fakt, że psy i suki hodowlane nie podlegają w Polsce żadnym badaniom w kierunku chorób serca – trzeba zwrócić na naszego podopiecznego baczniejszą uwagę, bo niestety nowofundland jest rasą zagrożoną tymi przypadłościami.

 

Pies ma typowe serce ssaka – dwa przedsionki umożliwiają przepływ krwi do komór sercowych, które są odpowiedzialne za dalszy przepływ krwi. Prawa komora pompuje krew do płuc, gdzie następuje jej utlenowanie, a lewa komora jest odpowiedzialna za rozprowadzenie krwi w organizmie zwierzęcia. Występujące w sercu zastawki maja za zadanie utrzymanie właściwego kierunku przepływu krwi. Siła i częstotliwość skurczów serca kontrolowane są przez mały obszar umieszczony w ścianie prawej komory serca (tzw.węzeł zatokowy). Obszar ten emituje impulsy elektryczne, które powodują skurcze i rozkurcze mięśnia sercowego umożliwiając w ten sposób prace tego mięśnia jako pompy przetaczającej krew z serca do krwioobiegu. Ta elektryczna właściwość serca może być przedstawiona w badaniu EKG.

W skład krwi wchodzą:

-krwinki czerwone zawierające hemoglobinę, której zadaniem jest transport tlenu

-krwinki białe odpowiedzialne za ochronę immunologiczną

-składniki pokarmowe przenoszone przez plazmę

-składniki odpowiedzialne za krzepliwość krwi

Ze względu na budowę u psa występują dwa główne typy chorób serca

-choroba mięśnia sercowego – kardiomiopatia

-choroba zastawek serca

Choroby zastawek spowodowane niewłaściwą budową powodują niedomykanie się ich do końca, co stwarza możliwość cofania się krwi do przedsionka, gdy następuje skurcz komór. Odgłos wydawany przez krew, która cofa się przez niedomkniętą zastawkę może być wysłuchany przez stetoskop jako szmer. Zwykle choroba ta jest charakterystyczna dla małych ras.

Dla ras dużych i olbrzymich charakterystyczna jest kardiomiopatia czyli choroba mięśnia sercowego. Ściany serca stają się zbyt cienkie lub zbyt grube i zbyt mało elastyczne, czego skutkiem jest nieodpowiedni sposób kurczenia się mięśnia i niemożność pompowania krwi z powodu wadliwego już wtedy mięśnia. Kiedy serce jest młode i silne choroba jest niezauważalna, kiedy staje się ono coraz bardziej zmęczone pojawiają się mało charakterystyczne objawy. Ze względu na nadmierna pracę, jaką wykonuje chore serce następuje jego szybkie zniszczenie, obserwuje się przerost mięśnia sercowego, pojawia się woda w płucach i w brzuchu. Zmiana w wielkości mięśnia sercowego skutkuje wadliwym domykaniem zastawek ,które nie pasują do nowego kształtu serca. Można także zaobserwować stałe zmęczenie jako skutek braku tlenu i składników pokarmowych w komórkach ciała, małą wydolność ruchową, czasami pojawiający się kaszel jako skutek płynów zalegających w płucach. Czasami dochodzi do zapaści i omdleń i dopiero wtedy mówi się o klinicznych oznakach choroby, często pojawiają się one nagle i bez żadnej wyraźnej przyczyny a przecież choroba trwa już długi czas.

Choroba jest podstępna nie tylko ze względu na długi czas utajonego rozwoju, ale także ze względu na możliwość wczesnego wykrycia tylko w specjalistycznych badaniach serca, które nie są zbyt często wykonywane. Zwykłe badanie osłuchowe serca w gabinecie weterynaryjnym nie jest w stanie wykryć tej choroby we wczesnym stadium.

Przyczyną kardiomiopatii jest najczęściej defekt genetyczny, ale obserwuje się ją także jako skutek zakażeń wirusowych lub kontaktów z toksycznymi związkami chemicznymi w tym także lekami.

Leczenie choroby wymaga stosowania leków usuwających zbędne płyny z organizmu (diuretyków), wzmacniania siły mięśnia sercowego przez stosowanie glikozydów nasercowych, regulacji pracy serca przez stosowanie enzymów, poszerzania naczyń krwionośnych, aby obniżyć ciśnienie pompowanej krwi oraz stosowania leków leczących stany zapalne płuc spowodowane zaleganiem tam płynów. Rokowanie nie jest pomyślne, ale przy niezbyt zaawansowanej chorobie i żelaznej konsekwencji w podawaniu leków można starać się wydłużyć życie psa. Duże nadzieje wiąże się obecnie z suplementacją carnityną, która powoduje poprawę jakości życia psa z kardiomiopatią.U niektórych ras poprawę przynosi podawanie tauryny, bada się również wpływ koenzymu Q-10 na poprawę pracy chorego serca. Z danych amerykańskich wynika, że przeżywalność psów wynosi do 24 miesięcy od momentu zdiagnozowania tej choroby.

 

Poza chorobami wynikającymi z budowy samego mięśnia występują choroby związane z nieprawidłowościami w przewodnictwie elektrycznym serca tzw.arytmie. Występują dwa typy zaburzeń rytmu serca tachykardia-niemiarowa bądź przyśpieszona praca serca spowodowana patologiczną nadpobudliwością mięśnia sercowego i drugi przypadek bradykardia-zwolnienie czynności serca spowodowane niewydolnością węzła zatokowego lub blokami przewodzenia.

Arytmia jest objawem różnych czynnościowych lub organicznych zmian w sercu lub zaburzeń ogólnoustrojowych( np. gorączki, bólu, choroby płuc, zaburzeń hormonalnych, braku równowagi elektrolitycznej). Przyśpieszona praca serca to choroba groźna z tego powodu, że dodatkowe skurcze mogą występować gromadnie i łączyć się w szybki rytm zwany częstoskurczem. Szczególne formy częstoskurczu to migotanie przedsionków i migotanie komór. Migotanie komór może powodować zatrzymanie pracy serca, natomiast migotanie przedsionków powoduje niemiarowość pracy serca ,które jest wtedy bardzo nieefektywne.

Przy chorobie węzła zatokowo-przedsionkowego powstające w nim impulsy są nieregularne i zbyt powolne, aby w odpowiedni sposób dopasować rytm swojej pracy do zapotrzebowania organizmu.

Bloki serca to występujące stale lub okresowo zaburzenie w przewodzeniu impulsów elektrycznych pomiędzy przedsionkami i komorami serca. Istnieją bloki I, II i III stopnia.
Blok I stopnia charakteryzuje się synchronizacją skurczu przedsionków i komór serca, a impulsy elektryczne są tylko przewodzone wolniej.
W bloku II stopnia nie każdemu skurczowi przedsionków towarzyszy skurcz komór, jednak te które występują po sobie, są zsynchronizowane.
W bloku III stopnia przedsionki i komory kurczą się niezależnie od siebie, co jest spowodowane całkowitym brakiem przewodzenia impulsów pomiędzy nimi.

Nieleczony blok stopnia II i III może prowadzić do śmierci. U ludzi często ratunkiem w takiej sytuacji jest wszczepienie rozrusznika serca regulującego przepływ impulsów elektrycznych, co u psów nie jest niestety  w Polsce możliwe.

Czasami choroby serca mogą występować wspólnie, co w znacznym stopniu utrudnia leczenie, gdyż leki stosowane w tych schorzeniach często się wykluczają. Jeżeli więc obserwujemy u psa pojawiającą się niechęć do zabawy-co u spokojnego nowofundlanda bywa trudne do zauważenia, ospałość,szybsze męczenie się,pojawiający się kaszel lub zawroty głowy, a nawet omdlenia musimy wziąć pod uwagę kłopoty kardiologiczne. Wymagają one natychmiastowej porady weterynarza, gdyż tylko szybka interwencja medyczna może pomóc psu. Należy mieć świadomość, że choroby serca przez dłuższy czas nie dają żadnych niepokojących objawów, gdy objawy już wystąpią to wtedy stan psa jest poważny. W przypadku nowofundlandów -jako psów ciężkich- często niechęć do ruchu tłumaczona jest kłopotami stawowymi, które dają podobne objawy. Najrozsądniejszym wydaje się przeprowadzanie corocznych badań serca w celu ewentualnego wczesnego wykrycia choroby i jej przeciwdziałania oraz dbanie o to aby pies był w należytej formie -czyli nie miał nadwagi oraz utrzymywał właściwą kondycję fizyczną przez codzienny umiarkowany wysiłek fizyczny, a należy unikać przeforsowywania psa. O psim sercu należy pomyśleć już w wieku szczenięcym i po kupnie psa wykonać kontrolne EKG ,a następnie powtarzać badanie co roku.

Oprócz badań osłuchowych wykonywanych w gabinecie weterynaryjnym możemy wykonywać psu EKG, echo serca lub ewentualnie RTG klatki piersiowej, a także USG serca. Dobrym pomysłem jest także wykonanie analizy krwi, która wykaże poziom hemoglobiny, która odpowiedzialna jest za transport tlenu, poziom sodu i potasu oraz mocznika i kreatyniny.

Przy chorobach serca rokowanie jest ostrożne.

 

Opracowała I.Paryjczak na podstawie New Hope Animal Hospital,Vetcentric,Pettribune,

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *